Kiedyś mówiło się, że depresja dotyka jedynie dorosłych i jest tylko melancholijnym stanem, w którym człowiek traci ochotę na robienie czegokolwiek. Dziś już wiadomo, że depresja to choroba, która może nieść za sobą poważne konsekwencje i dotyka osoby w różnym przedziale wiekowym, także nastolatków. Z czego to wynika?
Czym jest depresja?
Po pierwsze z różnic w percepcji postrzegania świata. Dla młodzieży kłopoty w szkole, rozterki sercowe lub dolegliwości związane z okresem dojrzewania są na porządku dziennym i to właśnie wokół nich kręci się ich cały świat. Rodzice rzuceni w wir pracy bądź borykający się np. z kłopotami natury finansowej często bagatelizują złe nastroje swoich dzieci, tłumacząc to wchodzeniem w fazę dorastania. Najczęściej nie zdają sobie sprawy, jak poważne procesy myślowe występują w głowach nastolatków. Niektóre dzieci radzą sobie z tym wyśmienicie, inne zaś nie mogą sprostać presji otoczenia. Tak rodzi się depresja.
Najważniejsze jest to, aby starać się uczestniczyć w życiu swojej pociechy, być w nim na bieżąco i dużo rozmawiać. Czasami to nie wystarcza – nastolatkowie z góry zakładają, że opiekun ich nie zrozumie. Jednakże zazwyczaj zaangażowanie się w sprawy młodego człowieka pozwala na późniejsze zidentyfikowanie zmiany jego zachowania.
Jak pomóc dziecku?
Jeżeli nie chce on rozmawiać z rodzicem, bo czuje się w jakiś sposób skrępowany, zawsze można przedstawić mu alternatywę. Psychoterapeuta dla dzieci bądź terapeuta środowiskowy jest osiągalny praktycznie w każdej szkole. Psychologiczną pomoc można także uzyskać w przychodniach NFZ oraz placówkach prywatnych. Psychoterapeuta to osoba przyjmująca obiektywny punkt widzenia. Nie ocenia, nie osądza, a wręcz przeciwnie – dobierając odpowiedni nurt terapii, może nieoczekiwanie pomóc.
Jeśli dziecko wstydzi się rozmawiać o swoich zmartwieniach twarzą w twarz z obcą osobą, należy uświadomić je o możliwości skorzystania z opcji, jaką jest psycholog przez telefon.
Niemniej ważna jest psychoterapia dla rodziców. Są to indywidualne spotkania z terapeutą, który zajmuje się kwestią dziecka. Jej celem jest zbadanie konfliktowych sytuacji, a także zaznajomienie rodzica z wagą problemu, jakim jest ewentualna depresja. Pozwala to na większe zrozumienie siebie i dziecka, jak również na umocnienie rodzinnych więzi.
Wpis powstał przy współpracy z Inrelatiorodzina.pl
Dobry tekst i przykra sprawa 🙁